Le jour après....

11 juli 2018 - Houyet, België

Le jour après.....hadden we gister toch een fanatieke voetbalavond met Annie in haar bloedhete volgepropte huis vol souvenirs. Daar zaten we dan: 3 vrouwen die normaal geen voetbal kijken zaten nu te juichen voor de rode duivels. Helaas mochten onze aanmoedigingen niet baten en ging Annie teleurgesteld naar bed en dachten wij aan de finale die we dan in Frankrijk kunnen zien. 

We konden bij Annie in Namur slapen via Vrienden van de Fiets. Ze heeft veel gereisd en dat was te zien: geen enkel plekje in huis was onbenut gelaten, overal, behalve t plafond , echt overal hingen en stonden souvenirs, alles naast en op en over elkaar heen, ongelooflijk . En warm dat het binnen was, oeffff....tel daarbij op dat we onze schoenen beneden in de garage al uit moesten doen en ze vroeg of we onze pantoffels bij ons hadden (uh nee, goh gek hè) dus op sokken in de lift stonden, we maar twee tassen mee mochten nemen, dat we geen geluid op de gang mochten maken ivm de nieroperatie vd buurman en dat we na 5 minuten al wisten waar ze haar pensioen had en dat haar 2 mannen overleden waren... we keken elkaar aan en dachten allebei :'waar zijn we nu terecht gekomen?' Maar......als je eenmaal een beetje aan haar gewend was, ging het eigenlijk prima. Ze was blij dat ze haar levensverhaal weer eens kwijt kon want praten dat kon ze! We hoefden haar er alleen maar aan te herinneren dat het glas halfvol is ipv halfleeg. 

Ze vertelden ook over de strijd tussen de Vlamingen en Walloniërs. Of, en ik citeer Annie nu : 'die domme en stomme mensen'. Door die domme en stomme Walloniërs mochten wij nml niet op straat onze fietstassen op de fiets doen want dan zou Annie op d'r kop krijgen van de buren. Die buren zijn waarschijnlijk ook nog bang van ins aangezien wij geen Walloniërs zijn.... sjonge zeg, wij wisten niet dat het zó ver ging.

3-2-1 et allez daar gingen we dan, afgelopen zaterdag op weg. 'Ons paps' reed de eerste 30 km mee, wat al uniek was om zo de fietsreis te beginnen. Met zijn elektrische fiets kon hij ons tempo mooi bijhouden en soms reed hij zelfs op kop en gaf het tempo aan. Na 30 km en koffie mét appeltaart ging hij terug richting huis en reden wij verder, niet wetend waar we uit zouden komen die avond. 

Via Schoonhoven , bovenlangs Gorinchem, langs Vlijmen reden we uiteindelijk tussen Maas en Waal. Het leek de pontjes route wel, 5 hebben we er gehad. Zondag hadden we ook nog een pontje, het Bernse veer. Als we de portemonnee pakken om weer €0,70, €0,80 of een euro te betalen, roept de schipper dat het gratis is. Huh? Wat? Gratis? In NL wat gratis? Omdat het zondag is? Nee hoor, altijd. Hij vertelt dat ongeveer 120 jaar geleden deze doorgang van de Maas is gegraven om water weg te laten lopen. Maar de boeren wilden dat helemaal niet. Toen is overeen gekomen dat ze 'eeuwig' gratis overgang zouden hebben. Een heel aantal jaar  geleden wilden Rijkswaterstaat tol gaan heffen voor de pont en toen zwaaiden de boeren  met hun oude documenten met daarop hun eeuwig vrije overgang  en daar had RWS niks tegenin te brengen en voilà: ik denk de enige gratis pont in NL. 

We eindigden zaterdag bij Aalst op een boerencamping. Jammer van de grote steekvliegen die ons meteen aanknaagden maar verder een prima klein veldje met wat caravans en campers. Wij waren de attractie want wat is nou leuker dan voor je caravan zitten met een lekker biertje en wat hapjes en kijken hoe anderen aan het werk zijn met de tent opzetten. 

We hadden thuis nog even gekokkereld en hoefden ons prutje alleen nog maar op te warmen. Dat was fijn want we waren best wel moe. Zo'n eerste dag met weer zo'n zware fiets vooruit trappen, dat voelden we wel. We dachten op n gegeven moment dat we wel naar bed konden, het voelde als half 11, we dachten dat het half 10 was maar het bleek pas half 9 te zijn. Oké dat is toch wel echt té  vroeg dus nog even de ogen open proberen te houden. 

Toen we dan eenmaal in de tent lagen is ook dat weer wennen, op je matje. Hoe hard moet ie nou ookalweer opgepompt?En is het nou warm of toch wel fris? Dus slaapzak over je heen of toch niet, nou voor de helft dan. Dus de eerste nacht was nog niet écht lekker slapen. 

Het Bourgondische leven in Brabant viel een beetje tegen: geen terrasje voor koffie te vinden en dus hebben we uiteindelijk gratis koffie bij de Jumbo gehaald toen we onze lunch kochten. Staan we daar buiten bij de fiets koffie te drinken, tsss. 

Onze geluksmomenten van de dag zijn: als de tent eenmaal staat dat biertje met de Tucs en pinda's, het frisse en schone gevoel na het douchen en onze was zien wapperen in de wind aan onze waslijn. Zo een eenvoudig kan geluk dus zijn. 

België maandag en dinsdag was wat saai met recht toe recht aan over n oude spoorbaan. Met hier en daar wel wat leuke stukken maar vandaag werd het landschap pas interessanter: de Ardennen. Mét de eerste klimmen. En ook dat was weer wennen. En we voelen t ook, nu we op de camping op ons kleedje liggen en een kippenpoot Vd markt hebben opgepeuzeld en naar ons wasje kijken en hopen dat t nog droogt. 

Dit was wel weer even genoeg voor nu.  Eens kijken of de WiFi het doet voor wat foto's. 

Tot later!

Foto’s

12 Reacties

  1. Tony Waardijk:
    11 juli 2018
    heel leuk weer om het te lezen lieve nichten
    ga zo door en wees voorzichtig doei !!
  2. Marie-Thérèse en Johan:
    11 juli 2018
    De kop is eraf en wat een prachtig verhaal. 😊👍
  3. Joop v.d.Kleijn:
    11 juli 2018
    Wat een start ! Succes hoor. Ik kijk uit naar de volgende belevenissen.
  4. Tinny en Kees:
    11 juli 2018
    Heel leuk om te lezen allemaal.
    Ik heb zelf in 2010 ook bij die mevr in Namen geslapen en herken haar bijzondere gedrag. Volgens mij is ze bang dat ze wordt aangemerkt als een echte B&B en daar heeft ze geen vergunning voor. Daarom dat soms stiekeme gehannes en vrees voor de buren.
  5. Klaas en Ineke Brons:
    11 juli 2018
    Wat een tractatie zo'n heerlijk verhaal van jullie!
    We zitten te schateren op de bank tijdens het lezen. Heel leuk en ja zo is het fiets leven. Veel plezier en dank jullie wel !
  6. Marielle:
    12 juli 2018
    Wat leuk om te lezen! Zie het hele plaatje voor me, jullie bij Annie😊😝. Succes de komende dagen!
  7. Esther:
    12 juli 2018
    Leuk om jullie zo te kunnen volgen. Mooi geschreven en succes met het vervolg van jullie reis.
  8. Annemiek en Ricardo:
    12 juli 2018
    Leuk weer om jullie belevenissen te volgen en zo grappig weer! Ik zie oude bekende bij de reacties.....Kees en Tiny, waar kwamen jullie die toch steeds tegen........Santiago tweede jaar??
  9. Anita:
    12 juli 2018
    Hoi Patriesenireen,
    Klinkt en leest als heeeel erg leuk:)
    Blijf ons vooral met deze mooie verhalen op de hoogte houden het is echt heel leuk om met jullie mee te reizen!
    XXX Anita
  10. Rene:
    12 juli 2018
    Hallihallo Patricia en Irene, leuk je reisverhalen te lezen, en wat een aparte dame die Annie met haar verhalen en souvenirs:)
    Geluk met het beklimmen van de Ardennen 🍀
  11. Alexandra:
    12 juli 2018
    Leuk om jullie verhaal te lezen. Succes met fietsen. Ik ben benieuwd wat jullie allemaal gaan meemaken. Ik vind het wel heel stoer van jullie!
  12. Joke en Gerard.:
    15 juli 2018
    Gelukkig jullie reacties weer kunnen lezen, hoop dat het nu goed blijft gaan! Kijken wer uit naar de volgende! Veel plezier allebei en geniet!!Gerard en Joke.