Tour de France, jour 11

Bonjour tous,

Een week is zo voorbij, we zitten ondertussen in Nancy, Frankrijk. En wat is het de laatste paar dagen warm zeg, het lijkt Spanje wel. En dan vallen de heuvels ook zo tegen, om daar tegenop te klimmen. Van de week zelfs siësta gehouden smiddags, op ons kleedje, want de warmte sloopt je. 

Vandaag fietsten we een stukje nieuw aangelegd fietspad langs de Moesel. Dit moet uiteindelijk een nieuwe lange nationale fietsroute worden, de Karel de Stoute route (Charles Le Temeraire). Helaas is het nog niet helemaal geasfalteerd en moeten we ook over grof gravel heen. Bij Pont-a-Mousson aangekomen staat er een cameraman mét grote filmcamera en een interviewer, die ons aanhouden en vragen of ze ons mogen interviewen voor de lokale tv over fietsen over dit pad. Haha nou ja hoor, hier komen onze 15 minutes of fame :-). Aangezien we het in het Engels deden, worden we vast nagesynchroniseerd .... als het maar niet door een Franse knerpende stem is :-)). Hij gaat ons de compilatie van het stukje mailen. 

Zondag hadden we een rustdag in Verdun. Een noodzakelijke want het gas was op en we konden nergens vinden wat we nodig hadden. In Verdun zit een Bricolage die onze blikjes heeft maarja: feestweekend 14 Juillet én finale voetbal dus zondag was alles dicht. En dus besloten we een rustdag te nemen en onze kennis over de eerste wereldoorlog op te frissen. Want overal in en om Verdun is de eerste wereldoorlog aanwezig in deze hard bevochten streek. We zijn naar Douaumont geweest waar een knekelhuis (ossuaire) staat met de resten van 130.000 soldaten. Beetje gruwelijk om door de raampjes te kijken en al die botten en schedels op een hoop te zien liggen. Dit ossuaire is ook een monument voor alle gevallen soldaten, met van die enorme rijen kruizen. Overal waar je rijdt staat wel weer een gedenkteken voor iemand die daar een regiment leidde in de aanval. Zoveel doden, voor wat? Een reepje land....waanzin. 

'Smiddags keken we de finale voetbal op de camping. Op een paar fanatieke Fransen na, was het er rustig. Wel hoorden we erna al het getoeter vanuit de stad. We vonden dat het sowieso niet heel erg leefde, daar waar wij doorheen kwamen. In Nederland is de gekte vaak groter. Maar wellicht in grotere dorpen en steden is het anders. 

De campings zijn erg wisselend. Van €10 met fijne douches tot €19 met vieze flutdouches. We hebben bij een kleine camping gestaan van Madame Maladie (mijn autocorrectie maakt er 'malafide' van, nou dat klopt bijna) et monsier Fumee: mevrouw was een beetje vreemd en langzaam en kwam waarschijnlijk doordat ze niet helemaal meer gezond was en meneer zat alleen maar te roken en te vertellen hoe goed zijn vrouw schoonmaakt .... hebben wij niet zoveel van gemerkt... we moesten aan madame melden als we wilden douchen. Dan ging de deur van het slot en werd de geiser aangedaan en ging madame de douche desinfecteren.... volgens haar man.... nou écht niet! De douchekop moest je vasthouden, die kon niet hangen. Klaar? Melden! Deur weer op slot en geiser uit. Dus ook geen warm water voor de afwas. Oh ja en wel €2 p.p. voor de douche moeten betalen. 

Het Tokkie-gehalte is ook vrij hoog op de campings. Gisteravond kwam een madame met zo'n vaste plek ons aanwijzen waar de grond vlak was.... bij haar tegenover. Maar je rook haar al van 100 meter afstand , zo'n dranklucht. Dus haar aanbod hebben we maar afgeslagen.  

We hadden geen eten gister... wel gas! Maar ja, niets voor in de pan. Er zijn nml echt nergens winkels onderweg in dit ontvolkte gebied. De camping lag aan een groot meer en er was 1 snackbar dus verplicht aan de zompige hamburger met friet. We aten samen met Parissiene Raymonde die ook op de fiets was. Konden we mooi ons Frans oefenen (dat is bar slecht moeten we nu toegeven). 

Zo'n gebied waar we gister waren, aan lac de Madine, als dat in NL zou zijn zou je omkomen in de (vr)eettentjes, maar hier dus niet. 

We komen regelmatig fietsers tegen en vooral tegenliggers. Die of dezelfde route fietsen maar dan naar huis of soms een andere. In het begin kwamen we 2 hele jonge stellen tegen , niet ouder dan 20 denken wij. 'Vroeger' waren wij vaak de jongste van al de fietsers die we tegen kwamen.  Nu zeggen deze jongeren waarschijnlijk dat ze twee oudere vrouwen hebben ontmoet die ook op de fiets waren ...  en dat zijn wij dan 😳

En nu dus in Nancy, in een hotel. Leuke stad hoor! Pleinen vol terrasjes, mensen netjes gekleed, eten op van die kleine terrasjes langs de straat. Mooie gebouwen, prachtig Unesco plein. 

We hebben net pizza gegeten bij de pizzeria met de meest onaardige en ongeïnteresseerde serveerster ooit. Geen fooi dus!

Vanavond om 22.45 is er n lichtshow op t plein. Leuk maar wij halen het niet, onze lijven zijn moe en onze ogen vallen dicht. Vantevoren hebben we wel allemaal wilde plannen hoor: deze lichtshow, of op 14 juli naar t vuurwerk in de stad kijken. Maar deze 'oudjes' liggen steeds vroeg op bed. Om nog een beetje excuus te hebben: de wekker ging vanochtend om 06.00 uur om vroeg weg te gaan I.v.m. de hitte...

Nu dus ook tijd voor bed, bonne nuit et à bientôt