Eindelijk Spaanse temperaturen

Hola!

Het is zondag , we zitten in de tuin van het Casa Rural waar we een kamer hebben, in het nationaal park Monfragüe. Het zonnetje schijnt nog steeds en is nog best warm. Ik zit er niet meer in, heb weer de heerlijke Mallorca-allergie oftewel zonneallergie en mijn rechterenkel is rood en dik met bulten. Vandaag met een verbandje eromheen gelopen en gefietst zodat er geen zonnestraal op komt. Nou ja, het trekt vanzelf wel weer weg. 

We zijn vanochtend hierheen gefietst en hebben onderweg een heel aantal uitzichtpunten gezien waar we goed de gieren zagen. Stonden wij daar met onze pocket cameraatjes naast de grote telelenzen van de vogelspotters. In onze felgekleurde fietskleding naast hen in camouflage kleren.  

Bij onze accommodatie aangekomen mochten we de bagage al op de nog niet schoongemaakte kamer zetten en ons omkleden. Daarna zijn we een wandelroute gaan lopen. Erg mooi hier zeg. De lavendelplanten zijn in bloei en zo mooi en zeker in combinatie met de vele geel gekleurde bloemen en planten. Leuke rotsplantjes in allerlei kleuren en vormen. Maar qua vogels hebben we meer gezien tijdens het fietsen. 

De kou is verleden tijd, de zon brandt erop los. Af en toe even bijkomen in de schaduw. Op de terugweg even de voeten afgekoeld in een beekje. 

De dagen hiervoor was het nog niet zó warm. Donderdag kwamen we aan in Cáceres, na een best pittig fietsdagje door de tegenwind. Die avond hebben we nog gezellig gegeten met Helena, een NL pelgrim. Die hadden we al een paar keer eerder gezien. Zij werd steeds gevolgd door een creepy Franse pelgrim waar ze steeds meer een hekel aan kreeg. En hij bleef haar maar volgen. Dus toen we haar zagen in Cáceres waren wij ook verbaasd. Want ze zou niet zo ver lopen die dag. Maar ze was dus gevlucht voor die gek en had om half 4 smiddags haar rugzak weer ingepakt en haar schoenen aangetrokken (ze had al ingecheckt en betaald in een albergue) en had zich de tandjes gelopen 14 km extra om maar van hem af te komen. Toen wij net de albergue uitliepen om de stad in te gaan, kwam zij net aan, half over de rooie. Dus eerst maar eens aan de wijn en haar verhaal aangehoord en daarna gaan eten wat uiteindelijk dus een heel gezellige avond werd. 

Vrijdag hadden we een vrije dag in Cáceres, een leuk oud stadje met een Unesco werelderfgoed binnenstad. Hier hebben we rondgedwaald in straatjes. We kwamen een Spaanse pelgrim tegen die we ook al eerder hadden ontmoet en zijn met hem gaan lunchen. Nét voordat we naar het plein liepen waar we met hem hadden afgesproken , zagen we het Australische fietsechtpaar voor ons lopen. IEKS, dié wilden wíj niet zien. Dus snel een ander straatje in naar het plein en daar aangekomen snel samen met de pelgrim wegwezen.  Hihi. Weer ontlopen. 

Ondertussen hebben we gegeten en nog een ommetje in de schemer gemaakt en herten gespot. Één stond zo'n 10 meter voor ons en bleef rond staan kijken. Wij stonden ook stil.  Ze rook ons niet omdat de wind van haar af waaide. Gaaf gezicht zeg. En best groot, zo'n beest. 

Dat was t weer even voor nu. Hasta  luego.