Gekwetter en getetter

Buenas!

Maandag hadden we een mooie dag met mooie uitzichten en bloemenpracht overal, het blijft leuk.  De vogels kwetteren, de ooievaars klepperen, de gieren klapperen met hun vleugels. 

We zijn op tijd In het hostel in Zafra, nog vóór de meeste pelgrims binnen komen. En zo confisqueren wij de enige 2-p kamer zodat we niet in n wankel stapelbed in de slaapzaal hoeven. Antonio, de hospitaleria is klein, breed met halflang krullend grijs haar. Hij heeft een hele grote badkamer met jacuzzi die je niet mag gebruiken. Er liggen wel 3 sponsjes. Wij verdenken hem ervan dat iedere vrouw hij heeft gemarkeerd met een handaanraking (Ieks wij ook 😳😱) later op de avond zijn rug zal moeten wassen in die jacuzzi. Ook staan onze bedden met de hoofdkant in een kast, tegen de muur van de badkamer..... wij zijn er niet helemaal zeker van dat die bedden vannacht niet opklappen in de kast en we zó aan de andere kant van de muur de jacuzzi intuinen. Waar Antonio dan zit te wachten .... mét spons..... hihi. 

De volgende ochtend wil hij ook nog een foto van ons maken.... dat zien we hem niet bij anderen doen. Voor in zijn album zegt hij... jaja...

Dinsdag was het berekoud. Nog geen 10 graden. Leuk hoor, fietsen in Spanje, zelfs in Finland is het warmer dan hier ! Een paar buitjes over ons heen maar daardoor wel weer mooie foto's met donkere luchten. Veel wind maar van opzij en het laatste stuk in de rug dus vlogen we zowat over het asfalt. 

De albergue in Mérida is 11 stapelbedden in een grote kamer, netjes op een rij. Simpel maar prima. En de douche is heerlijk. 

We horen allerlei getetter van de diverse pelgrims. Sommigen hebben duidelijk honger naar een praatje ; maar dan met 'nieuwelingen' zodat ze hun eigen verhaal nóg eens kwijt kunnen. Hun medelopers hebben alles al gehoord natuurljk. Zo horen we bij aankomst én vertrek hetzelfde verhaal van n pelgrim. En ook dat het als vrouw alleen soms erg moeilijk is om van irritante mannelijke pelgrims af te komen. Wil je alleen lopen, heb je constant een irritante Fransman achter je aan. 

We hebben al van alles aangehoord:

Hoe de genen werken en welk gen er dan is om zoooooo lang als wij te zijn; dat zijn dochter een mutatie op een gen heeft waardoor zij altijd moet niezen bij het eten van chocola >80% cacao 

Een Spaanse pelgrim die een vrouwtje mét kaaswinkel heeft ontdekt, de enige kaaswinkel in de omgeving en jaja HIJ heeft dat ontdekt en gaat zo kaas kopen. Wie wil er mee?  

Een mevrouw uit Zuid-Afrika die een boek heeft geschreven over haar leven en vervolgens haar levensverhaal vertelt; dat boek hoef ik dus niet meer te kopen. 

Een ouder stel op vouwfietsen die ietwat irritant zijn en het onzin vinden dat wij naar het nationaal park van de extramedura willen want als we mooi willen fietsen moeten we maar naar Australië gaan. En we blijven ze maar tegenkomen. In Mérida (best n aardig druk stadje) hopen we ze te ontlopen. De albergue is vol dus daar komen ze niet meer. Lopen we in t stadje, denken we ze te zien en vluchten snel n winkel in ( lekker warm zeg!) Blijken ze het niet te zijn. Lopen we even later onoplettend een straatje in, komen zij er net aan.....of wij een plek weten om te eten? Nee geeeeeen idee, alles is nog dicht. Dan gaan ze verder zoeken, en wij duiken 2 straten verder ons restaurantje in dat we al gevonden hadden ( jaja we weten het

Al die albergues hebben zo allemaal hun eigen regeltjes.  Soms krijg je een sleutel. Een andere keer moet je savonds de sleutel uit een gat onder het kozijn halen. En bij een ander gaat de deur om 20.55 (! en dus niet om 21.00) dicht. Ben je niet op tijd terug? Dan zal je ergens anders moeten slapen. 

En 'sochtends om 08.00 uur moet je weg zijn. 

Vandaag,  woensdag, een korte dag van 40 km. Tegen t eind van die km' s gaat het dan écht regenen. Zo komen we toch nog nat aan bij het klooster waar we gaan slapen. Om half 3 tot half 5 moet je óf binnen blijven óf weg zijn want de deuren gaan dicht omdat de monniken hun middaggebed hebben. En dus zitten we in n restaurant , de middaglunch is al op, de fles wijn ook. Voor ons, arme pelgrim sloebers, €10 p.p. Het regent een beetje en dus wachten we nog 35 minuten tot we terug naar de kamer in het 'palacio de los  pobres' kunnen. 

Hasta luego!

Foto's volgen als er WiFi is. Die monniken zullen toch ook wel een mobiel hebben?