ditjes en datjes uit Oostenrijk

Guten Tag aus Ostenreich wo das bier und schnitzel gut smeckt, die bergen manchmal ein bisschen zu viel sind, wo es Sonne und  regen gibt und wo es auch sehr sehr schön ist. 

Nou dat was ons beste Duits weer. 

Oostenrijk voelt al meteen als we de grens met Tsjechië over zijn anders. Weids , met alpenweiden zo ver als het oog reikt (jammer dat de koeien binnen staan) met vergezichten naar de dalen en bergen en de mensen open en vriendelijk. 

We dalen af en komen uiteindelijk bij de Donau uit. Dit is een deel van de fietsroute Passau-Wenen en er zijn hier dan ook ontzettend veel fietsers. We eindigen op een camping met een leuk tentenveld waar alleen maar fietsers staan. 

De volgende dag met het pontje de Donau over en volgen we de Ennstalroute. Volgens het boekje nr. 11 maar het is toch echt nr.7. Zo staan er wel meer dingen in die niet kloppen of die onnodig zijn. Aanwijzingen dat we op dit of dat moeten letten anders missen we de route....vervolgens gaan wij twijfelen wat hij nou waar bedoelt terwijl de route gewoon prima staat aangegeven.  Soms wil hij ons de weg opsturen aan de andere kant van de rivier terwijl de fietsroute gewoon doorloopt, prima te fietsen is en mooier en rustiger. Maar wij hebben dan alweer de nodige tijd verdaan en met Opi in lederhosen moeten praten welke weg het beste is, om dus uiteindelijk de prima te berijden fietsroute te nemen. Ireen heeft ondertussen in haar hoofd al een lange, niet altijd even vriendelijke, mail naar de routemaker geschreven.  

Gister kwamen we bij een gemeente camping: grasveld langs de weg met een sanitairhokje. We moesten bellen om ons aan te melden dus dat deden we netjes. Zegt die mevrouw dat er zo 40 Tsjechische mensen komen staan, op dat kleine veldje. Een groepsreis. We moesten maar achter de heg gaan staan, dan hadden we nog een beetje privacy. Belt ze meteen daarna terug dat we ook NU moeten gaan douchen want er is maar 1 douche! En de tjechen waren aan het binnenkomen, ook op de fiets. Dus wij hebben alles uit onze handen laten vallen, zo verspreid mogelijk achter de heg zodat niemand het idee zou krijgen om ook daar z'n tenta op te zetten. En zijn naar die douche gesprint. Net op tijd en als eerste :-)

De volgende ochtend konden we gelukkig droog inpakken maar nog wel even ontbijten onder het afdakje met de Tjechen. Leuk om te zien hoe we elkaars spullen bekijken, wat hebben zij, wat hebben wij? 

Die dag (gister) een heel mooi stuk gereden. Onderweg koffie  Nouja koffie: we kregen allebei oplos wiener melange, €5,60 bitte. Zo dat is snel verdiend op zondag...en toen we naar de wc gingen zagen we dat hij een glimmend professioneel espresso apparaat had staan... die wilde hij blijkbaar zo glimmend houden. 

We eindigen op een camping in Gstatterboden, aan de rivier de Enns. Wij moesten met ons verhitte lijf even afkoelen in het koude heldere water. Niet teveel want de stroming is sterk. 

Savonds enorme lap schnitzel, lang leve Oostenrijk!

Helaas begon het weer te regenen en dat is de hele nacht wel zo'n beetje doorgegaan. 

Vanochtend hadden we nog wel een droog moment om de tent in te pakken en te ontbijten. Het gaat droog blijven , dachten wij. Maar toen we onze helm opzetten om te vertrekken begon het te spetteren. Vol goede moed en vertrouwen hadden we onze regenkleding nog in de tas. Om nog geen 10 minuten later het toch allemaal maar aan te trekken, en toen hield het op met spetteren en kwam het gewoon lekker hard naar beneden. 

10 km verder informeerden we naar de trein.....die was pas 15 km verder. Oké, eerst maar koffie dan. 

We hebben dit jaar bespaard op onze regenkleding: ipv een regenbroek hebben we rainlegs; die bedekken alleen je bovenbenen en je kruis. Prima voor een buitje, niet zo prima voor gutsend water. We waren dan ook flink nat. Eerst maar even gevraagd of we de Bakkerswinkel überhaupt in mochten, al druipend. Dat mocht, zij wisten toen nog niet dat we 2 natte plekken op de zitbank zouden achterlaten. 

Je kan daar niet blijven zitten dus na 2 bakken koffie maar weer de regen ingegaan. Zo'n 15 km verder zou er een trein gaan.....we kunnen in ieder geval gaan kijken. Onderweg komen we een ouder stel tegen die ook op de camping stonden en ook een stuk van onze route rijden. Toen wij zeiden dat we met de trein wilden gaan, leek hun dat ook wel wat. En gelukkig kon het ook. Een hele dagetappe met de trein, in de hoop dat we die regen achter ons kunnen laten. 

Een uur met de trein is 70 km van onze route !

In St.Michael stappen we uit de trein en staan op de hoek te kijken op Google waar we kunnen slapen, komen daar 2 gasten aanfietsen die ook op de camping stonden. AanFIETSEN hè, terwijl wij 70km met de trein en 30 km gefietst hebben, hebben zij 110 km gefietst. En om half 3 al....niet normaal. Ze zijn militair, dat zullen wel mariniers zijn ofzo, want anders fiets je niet 110 km met bepakking in 7,5 uur. Ze keken even heel verbaasd om ons daar te zien. We konden het niet maken, we móésten we eerlijk zeggen dat we net uit de trein kwamen. 

En nu zitten we in een zimmer-frei pension. De zon heeft weer even geschenen zodat alles weer droog is, inclusief tent. Wel dure dagen, zo met die regen: treinreis, pension, uit eten. 

Dat eten, dat gaan we nu doen. 

Auf Wiederhören, Servus, Gruss Gott.