Onderweg

Hallo allemaal  Hier zijn we weer.....we zijn weer onderweg. Onze fietsvakantie is weer aangebroken en we gaan drie weken genieten.  En als internet en WiFi meezit gaan we jullie ook weer op de hoogte houden van onze ervaringen en avonturen. 

We zitten nu in de trein , op weg naar Berlijn.  Daar stappen we over. Onze eindbestemming voor vandaag is Praag. We hopen daar vanavond rond 21.30 uur aan te komen. We hebben een appartementje vlakbij het stAtion. Morgen een sightseeing dag, als n Japje klikklikklik. Ireen heeft een selfie stick gekocht en dat was al lachen op station Amersfoort.....want hoe werkt dat nou eigenlijk ? Hoe komen we op de foto zonder haar arm met stick er ook op? Dat is nog even puzzelen maar we hebben al hartelijk gelachen met andere wachtenden. 

De treinreis vanochtend was al weer enerverend, zoals altijd met de fiets in de trein: gedoe !Op Alphen kwam een kort treintje waarbij het fietsdeel al vol zat. Maar met een relaxte conducteur die zei: zet m maar ergens waar een beetje ruimte is. Op Utrecht was het een heel ander verhaal: weer maar 1 fietswagon en dat in de zomervakantie / weekend. En met 5 fietsen, dat past dus niet. Nouja, volgens ons wel want wij zijn oplossingsgericht maar deze conducteur niet. Een meneer stond met zijn voorwiel al in de trein maar mocht niet verder van de conducteur.  Maar meneer moest en zou mee ivm bootreservering... en nu? De irritatie begon al op te lopen maar gelukkig is daar Ireen die weet hoe te bemiddelen op zo'n manier, dat uiteindelijk iedereen tevreden was én mee kon.

In 1 uur met de trein weten wij nu:

Dat er zoveel werk is in de beveiliging dat je na een half jaar werk een half jaar vrij kunt nemen. 

Dat een meneer na 15 jaar zomaar is verlaten door zijn vrouw en tot op de dag van vandaag begrijpt hij nog steeds niet waarom. Dat hij nooit thuis was ivm zijn baan misschien ? 

Dat je 'bezoek' kunt verwachten als je via Marktplaats iets aanbiedt wat bij aankomst niet klopt en de koper er half NL voor heeft doorgereisd. 

De internationale trein inkomen was ook niet zo gemakkelijk. Er stonden al fietsen op gereserveerde plaatsen. Er zitten mensen met bagage in de weg die geen reservering hebben en zich maar ergens neergezet hebben. Dus eerst de fietsen opzij zetten. Niemand die denkt: goh ik zit in de weg, ze kunnen er niet door, laat ik eens opstaan. Onze bagage moet de trein in. Dan de fietsen, en jahoor, terwijl 1 fiets van een andere mevrouw nog op het perron stond (omdat we niet door konden lopen/laden) wordt er gefloten en gaan de deuren dicht. Paniek, tegenhouden, schreeuwen naar de conducteur. Sjonge zeg, er is ook altijd wat.  Maar goed, uiteindelijk is alles en iedereen binnen, staan de fietsen vast, zijn passagiers zonder reservering van onze stoel gejaagd en zitten we! Voorlopig tot een uur of 4. 

Zo maar eens de route bekijken, want heel erg voorbereid zijn we nog niet. Maar eerst morgen een dagje Praag. Ben benieuwd, schijnt erg mooi te zijn. En heel druk, hoorden we net al.

 Pozdêji

Oftewel: 'tot later ' in het Tsjechisch