gefrituurde fietsers

Op de camping in Logrono. Er kwam net een fikse regenbui over met wat licht onweer. Het moest er van komen want de hele dag rommelt het al hoog in de lucht om ons heen.
De was zit in de droger en wij zitten aan de snack: Tortilla met wijn uit de bidon, getapt bij monestario de Irache: De wijnfontein in de muur waar pelgrims een slok kunnen nemen voor goede moed voor de rest van de weg. Het voelt alsof we uit de kelk drinken :-)

Even terug naar dinsdag. Vroeg opgestaan en het was koud, zo op hoogte. Om 8.15 vertrokken we en toch voelden we al wel dat de zon aan kracht won. Op de eerste serieuze heuvel kwamen we het NL stel weer tegen: Johan en Marie-Therese. Die zouden we nog vele malen tegen komen die dag en erna. En op de afdaling wist ik het ineens waar we hen hadden ontmoet: In Italië, bij een kerkje in Narni. Toen ik het later checkte bij ze wist Johan het ook weer. Wel hadden zij ons toen al eerder gezien en dachten zelfs dat we tweeling waren. Haha! Nee, twee-eiïge eenling, net als ons vader en zijn broer Gerard :-)
De route die dag was geweldig mooi. Rotspartijen met de eerste gieren en andere grote roofvogels, uitgestrekte graanvelden en de uitgestrekte zonnebloemvelden ernaast. Langzaamaan voelde je de warmte opkomen. We hadden geen lunch mee en pas op 50 km in Campanas was er een bar. Die meteen binnen gegaan: Een soort trucker café dat was  groot,kaal, leeg op een paar rauwdouwers na maar met keiharde rockmuziek. Ongelooflijk, je Kon elkaar amper verstaan. Maakt niet uit, het was er heerlijk koel met airco. Bocadillo de tortilla gegeten: Gebakken ei en aardappel op een half stokbrood. Lekker hoor. Johan en M-Therese kwamen er ook aan en we hebben gezellig samen gezeten.
Uiteindelijk wilden we dus naar de camping in Puerte la Reine. Ireen wist nog dat dus ergens hoog bij een albergue zat. Dat was een enorm steil zand-grind weggetje omhoog...de eerste 4 meter geprobeerd te fietsen maar de banden slipten al en we reden achteruit....omhoog duwen die fiets....bijna niet te doen. En ondertussen was het zo'n 40 graden met een hete wind. Dat was 3 meter omhoog duwen en uitrusten. Pfffff....de uitsmijter van de dag hoor!
Bij de albergue hebben we dit jaar natuurlijk geen pelgrimspas en dus betalen we extra voor de camping....wel mochten we gebruik maken van het zwembad. En dat hebben we gedaan. Het was té heet om de tent op te zetten, om ook maar iets te doen. We werden soort van gefrituurd door de wind. Het idee om straks nog naar beneden te gaan om boodschappen te doen en dan nog te koken stond ons ook helemààl niet aan. Dus wel naar beneden maar dan voor ons eerste pelgrimsmenu. En komen we onze bici-amigos weer tegen. Dus gezellig met hen gegeten.
We lagen om 23.00 uur in de tent, dampend want het is nog maar amper afgekoeld. Wat een leuke maar ongelooflijk hete dag.

Vanochtend weer op tijd weg . Het scheelde zeker 15 graden met gister....beetje bewolkt, wat onweergerommel in de verte....stukken beter fietsweer dan gister. Wat klimmetjes en ook hele lange afdalingen. Max snelheid: 51 km/uur! Op van die lange rechte wegen zonder verkeer. Heerlijk! Kees en Tinny weten nog wel hoe dat was :-)
We zaten als echte tour-fietsers voorovergebogen over het stuur om zoveel mogelijk weer de volgende heuvel op te komen. En soms lukte het ook om zonder te trappen weer boven te komen.
Net op buien radar gekeken en we schijnen in code geel gebied te zitten.....volgens ons is het weerbericht hier al net zo overdreven als thuis.....
Zo nog boodschappen doen en waarschijnlijk eten koken hier in de gemeenschappelijke ruimte want het onweert nog steeds.
Jullie weten weer wat.
Adios y hasta luego 

​

​

​

​